Gelukkig gaan vele verdelingen van de erfenis van een leien dakje. Veel meer dan vroeger delen ouders met hun kinderen de wijze waarop zij hun testament maken en wordt er bij leven veel opener gesproken over het vermogen van de ouders. Het levenstestament levert hier een positieve bijdrage aan.
Hierin geven de ouders aan wie bij leven een volmacht krijgt, om beslissingen te nemen over bijvoorbeeld het huis en de bankzaken. Dan wordt bij leven al bewust nagedacht, over de vraag hoe dingen geregeld worden, wat ouders eerlijk vinden en meestal wordt dan ook de gang van zaken na overlijden besproken. Helaas zijn er toch ook nog vele erfenissen die bij de verdeling escaleren in familieruzies, of ruzies met derden die iets erven. Je zou denken dat degene die iets erft daar blij mee is, maar dat blijkt niet altijd zo. Vaak is het een gevoel van onvrede, omdat sommige erfgenamen bij leven al meer hebben gekregen of zijn het de onuitgesproken zaken van vroeger in het gezinsleven, die na het wegvallen van de ouders wel op tafel komen.
Dikwijls ligt de oorzaak in aannames die men doet. Zo zal het wel zijn gegaan, er wordt gespeculeerd maar niet met elkaar gecommuniceerd. Hoe groter de groep erfgenamen, des te lastiger het regelen is. Zeker als er verschillende kampen zijn. Het is moeilijk om naar elkaar te luisteren, als er nog zoveel boosheid is. De notaris/nalatenschapsmediator kan wellicht helpen bij het regelen van zaken en de communicatie, zodat de erfgenamen niet een jarenlange strijd via advocaten hoeven te voeren.