Tijdens onze testamentcheckdagen vragen we altijd hoe men samenleeft. Via huwelijk, geregistreerd partnerschap (via de gemeente) of een samenlevingsovereenkomst (via de notaris), of dat er (nog) niets geregeld is. Het blijkt dat veel mensen denken dat als ze maar lang genoeg samenwonen, zij vanzelf elkaars erfgenamen zijn geworden.
Dat is een groot misverstand! Of samenwoners (zonder huwelijk of geregistreerd partnerschap) nu wel of geen samenlevingsovereenkomst hebben, ze erven nooit vanzelf van elkaar. Hiervoor is echt een testament nodig. Het kan wel zo zijn dat in een samenlevingsovereenkomst een verblijvingsbeding staat. Dit werkt alléén voor gemeenschappelijke goederen, die verblijven dan aan de ander. In een testament kan je elkaar als erfgenamen benoemen.
Ook wordt er meestal een regeling opgenomen, voor het geval partners tegelijkertijd of vlak na elkaar overlijden. Regel je niets, dan gaat alles naar de erfgenamen van de partner die als laatste overlijdt. Denk aan die situatie waar wij vorig jaar over schreven, van dat stel dat op huwelijksreis voedselvergiftiging kreeg. De vrouw overleed eerst, de man 22 minuten later. Zijn familie erfde alles. Een dergelijke regeling is belangrijk bij huwelijk of geregistreerd partnerschap. Heeft men kinderen, dan gaat de erfenis uiteraard naar hen. Een nare gedachte, maar het kan ook gebeuren dat een heel gezin overlijdt, dan is zo’n bepaling in een testament wel weer van belang.
Iedereen mag afwijken van de wet. U kunt dus zelf bepalen wie er in een dergelijk geval van u erft. De benoeming van een executeur-afwikkelingsbewindvoerder in een testament is ook belangrijk. Dit is degene die na een overlijden de nalatenschap beheert en afwikkelt.