Als je voor het aangaan van een huwelijk (lees ook geregistreerd partnerschap) geen huwelijksvoorwaarden bij de notaris maakt, dan geldt het wettelijk systeem: de beperkte gemeenschap van goederen.
Kort gezegd is dit een soort huwelijksvermogensrecht, waarbij alle bezittingen en schulden die men tijdens het huwelijk verkrijgt of aangaat, automatisch gemeenschappelijk worden. Eigenlijk net zoals we de vroegere algehele gemeenschap van goederen kenden. Tegenwoordig vallen wel erfenissen en schenkingen buiten de gemeenschap. Wat de echtgenoten voor hun huwelijk hadden, blijft van ieder van hen.
Voorbeeld:
Jan en Carla (fictieve namen) hebben trouwplannen. Jan heeft zijn huis verkocht en heeft een mooie verkoopopbrengst ontvangen. Ze gaan in het huis van Carla wonen. Hoe zouden hun huwelijksvoorwaarden eruit kunnen zien? In de akte kunnen wij allerlei zaken op vele manieren regelen. Het is dus meer de vraag wat hun wens is. Jan en Carla wilden het zo dat de woningvan Carla en haar hypotheek van hen gemeenschappelijk werden, alsmede de verkoopopbrengst van Jan’s verkochte woning.
Dit gaf voor hen het gevoel van een gelijkheid. Er was nog wel een verschil tussen de verkoopopbrengst van Jan en de overwaarde van Carla’s woning op het moment van samenwonen. Dit is in overleg ook vastgelegd in de huwelijksvoorwaarden. Verder heeft Jan een eigen bedrijf en bouwt hij geen pensioen op. Carla is in loondienst en bouwt wel pensioen op. Daarom hebben ze vastgelegd dat wij de Wet Verevening Pensioenrechten uitsluiten. Dit betekent dat in een het geval van een scheiding, waar zij uiteraard niet vanuit gaan, de opgebouwde pensioenrechten tijdens het huwelijk, niet gedeeld hoeven te worden.